Bazen en büyük dersler, hata yapmaktan korkmadığımızda gelir. Çocukların hata yapmasına izin vermek, onların büyümesine ve kendi yollarını bulmasına olanak tanır. Her yaştan her insan hata yapabilir. Çocukların hata yapması ise en doğal şeydir. Büyümeleri, gelişmeleri, kendilerini bulmaları hata yaparak mümkünleşir.
Ebeveyn olarak çocuklarımızın incinmesinden ve yanlış kararlar vermesinden endişe edebiliriz. Fakat hata yapmalarını engellemek ya da hatalarından dolayı onlara kızmak onları asıl olumsuz etkileyen şey olacaktır.
Düşüp kalkmalarına, yeniden denemelerine olanak sağlamalıyız. Hata yaptıklarında yalnız kalmadıklarını ve hep destekçileri olacağımızı bilmeleri daha sağlıklı ve güven içinde bir gelişim sağlar.
Hatasız olmasını beklemek bir çocuk için psikolojik olarak oldukça yorucu ve zordur. Hata yapması en beklenilen bir yaşta onu bu baskılarla bezdirebilir ve etrafından korkan, çekinen bir çocuğa yontabilirsiniz. İlerleyen yaşlarda ise bu kendini suçlamaya döner. Git gide kendine acımasızlaşır ve mükemmel olma isteğiyle kendine işkence çektirmeye başlar. Sonuç olarak hatalarından dolayı incinmesinden korktuğumuz çocuğumuzu kendi kendine eziyet ederken buluruz.
Hata yapmak her insanın hakkı olduğu gibi çocukların daha çok hakkıdır. Böylece gelişir ve büyürler. Bu süreçte ise bizim bu miniklere karşı anlayış ve sabır göstermemiz gerekir. Hata yaptıklarında bu durumdan dolayı suçlu hissetmelerini engellemek bizim elimizde!
Mesela miniğin yere bir şey döktüğünü düşünelim.
Böyle bir durumda ona kendini beceriksiz hissettirecek herhangi bir laf söylemekten kaçınmak gerekir. Bundan kaçınmak için ona bu durumun normal ve herkesin başına gelebilecek bir şey olduğunu anlatabiliriz.
Tabii ki bunları söylerken bir dahaki sefere daha dikkatli olmasını yumuşak bir dille açıklamalıyız. Sorumluluk duygusunu geliştirmek için ise dökülen şeyleri beraber temizlersek hatasının düzeltilebilmesi miniği rahatlatacaktır.
İşte şimdi miniğin yüzünde gülücükler görebilirsiniz!