Sevgi değerli bir hediyedir ve mümkün olduğunca sık verilmelidir. Çocukların çok erken yaşlardan itibaren sevginin koşulsuz olarak verildiğini ve alındığını anlamaları gerekir.
Sevgi
Her ne kadar sevgiyi koşulsuz olarak verme ve alma fikri denildiği gibi olsa da, bu, bir çocuğun belirli sınırlar olmaksızın her şeyi yapabileceği veya söyleyebileceği anlamına gelmez. Bir çocuk zor veya yaramaz olduğunda, ebeveyn çocuğu düzeltmekle yükümlüdür, ancak aynı zamanda koşulsuz sevgi unsurunun tamamen korunmasını sağlamakla da yükümlüdür. Bu, çocuğun anlamasını sağlamak için önemli bir noktadır.
Birincil bakım verenler arasındaki sevgi de önemlidir, çünkü çocuk etrafındaki yetişkinlerin birbirlerine nasıl tepki verdiğini görecektir. Bu nedenle, koşulsuz sevginin sadece belirli bir çevre içinde olmadığı, herhangi bir zamanda herkesi kapsayacak şekilde değiştirilebileceği anlaşılmalıdır.
Bir çocuk yaşlandıkça yanlış sevgi anlayışı belli ölçüde güvensizliğe yol açabilir. Yetişkinlerin dünyasında sevgi nadiren koşulsuzdur ve genellikle bu yöndeki söz ve eylemlerle gösterilir, dolayısıyla çocuk bunu fark etmeye başlarsa hayatındaki her şey bu düşünce tarzıyla ilişkilendirilecektir.
Bir çocuğun koşulsuz sevgiyi deneyimlemesi gereken çok önemli bir alan, çocuğun fiziksel ve zihinsel başarılarıyla bağlantılıdır. Çoğu çocuk bu alanı en incitici ve zorlayıcı alan olarak görür ve neredeyse hepsi koşulsuz sevginin eksikliğine tanıklık eder.
Bir çocuk, elinden gelenin en iyisini yapmak için samimi bir çaba göstermesine rağmen düşük başarı nedeniyle ifade edilen olumsuz ve onaylanmayan hisleri hissettiğinde, geri çekilebilir ve gelecekteki çabalarında art arda düşük başarı gösterebilir. Bu nedenle azarlamak son derece önemlidir, ancak aynı zamanda azarlamayı çocuğun kendisine değil eylemine odaklamak gerekir.